دەڵێن فارسی زاراوەی کوردییە!دە با فارس لەو وشانە تێبگەن

[اگر زبان کوردی یکی از لهجەهای زبان فارسیە = زاراوەی زمانی فارسیە]
جا فارسێکم دەوێ لەو وشە ڕەسەنە کوردیانە تێ بگات.
ئەوەش دەقی شێعرەکە:
ژاوەژاوێک دێ، لە دوور، وەک نوزەنوزی کتکی مێلوورە
لوورێ، فڵتە فڵتێ، وەک قورووسکەی سەگ دەچێ
لووشکە لووشکێ، مڵچە مڵچێ، گەوجە گەوجی گەمژەیەک
فڵتە فڵتێ، قەوچە قەوچێ، زڕتە زڕتی ماکەرێ
شیڕە شیڕ و نیڕە نیڕ و قرخە قرخ و لرخە لرخ
نووکە نووک وجووکە جووکێ، وەک ئەوەی باسێک هەبێ
گاڕە و نیڕە، ناڵە و نرکە، هات و هاوار، سرتە سرت
لیچ و لەوسێ پیس و پۆخڵ، بۆگەن و بۆسار دەمێ
بێچوە بیژوویەک دەڵێن شەکری بە سەر ئەشکاندوە
چەڵتە چەڵت فەرموویەتی: کوردی دەبێ زاراوەبێ!
بێتە مەیدان، لۆقە لۆق، خۆی و زمانی نیوەچڵ
تاکوو بترنجێنمە گوێی، هەرچی وشە، شایانی بێ
بڵمە بڵم و شاتە شات هەڵناگرێ دەریای ئەدەب
جوزە جوز، سوودی نییە پیاوم دەوێ جوابی هەبێ
تورک و فارس با کۆوە بن تازیش دەگەڵیان بێ، برام
گەر لە چەمکم، تێگەیین، با “کوردی بن زاراوە بێ”